สวัสดีครับ ผู้อ่าน ผู้เข้ารับการอบรม ท่านวิทยากร ผู้สนับสนุน ทุกท่านครับผมขออนุญาตแนะนำตัวก่อนนะครับ เรียกผมว่า "น้องต้อง" ได้เลยนะครับ ผมได้รับหน้าที่จากคุณปรีดา ให้มาเขียนบทความเฉพาะในส่วนของการไปทัศนศึกษาที่ "เมืองโบราณ" เมื่อวันอังคารที่ 14 สิงหาคม พ.ศ.2552 นี้นะครับ เพราะว่าทุกท่านอาจไม่ทราบว่า ผมตามทุกท่านไปด้วยนะครับ แต่ทุกท่านไม่เห็นผมเอง เพราะว่าผมตัวเล็กมากครับ
งั้นไปกันเลยนะครับ สำหรับบทความตอนนี้ ผมจะมาแนะนำว่า ใครเป็นใคร สำหรับทริปนี้นะครับ เพื่อให้เวลาทุกท่านได้ดูภาพชุด ในช่วงต่างๆ บนรถราง และจุดพักชมต่างๆ จะได้เหมือนกับรู้จักทุกคนไปด้วยนะครับ
คนซ้าย คือคุณหวา คนขวา คือคุณเงาะ (มาในฐานะโควต้าเสริมคนพิการครับ เนื่องจากคุณปรีดาแจ้งไปว่ามีคนพิการ 15 คนครับ)
คนนี้ ชื่อ คุณลาย (สามีคุณหวา มาคอยดูแลภรรยาครับ)
คุณโหงว ครับ คุณปรีดาชวนมาในโควต้าคนพิการ และเป็นมือกล้องด้วยนะครับ
คุณพิชยา หรือคุณเอซ ครับ
คุณทราย ครับ เป็นช่างภาพจากนิตยสาร PWD magazine เพื่อเก็บภาพการเที่ยวชมของทุกท่าน และเขียนคอลัมน์การท่องเที่ยว เพื่อแนะนำเมืองโบราณ ด้วยครับ
วิทยากรของเราเองครับ ที่สอนหลักสูตร Blogger คุณหนุ่ย นั่นเอง ว่าแต่ว่ากำลังทำอะไรอยู่ หลายๆ ท่านที่เที่ยวกันในวันนั้น อาจไม่รู้ตัวเลยว่า ในโลกอินเตอร์เน็ต มีคนกำลังติดตามการเที่ยวของพวกเราในทริปนี้อยู่นะครับ เพราะเวลาคุณหนุ่ยถ่ายภาพเสร็จ ก็ส่งออนไลน์ทันทีครับ
คุณแม่ของคุณหนุ่ย ครับ
ส่วนคนนี้ คุณปิ๊ก แฟนใครก็ไม่รู้ ไปถามเจ้าตัวกันเองนะครับ
คุณเจ สุวิมล ครับ ผู้ที่มีอายุมากที่สุดในการอบรมครั้งนี้ เป็นเครื่องพิสูจน์ว่า ไม่มีใครแก่เกินเรียนครับ
คุณเทพ ครับ เงียบๆ อีกท่านครับ
คุณจิ๊บ ครับ คือที่ตำองก้มๆ เนี่ย เพราะว่าตัวแกสูงครับ กลัวคนถ่าย ถ่ายลำบาก
คุณลักษ์ ครับ ไม่รู้เขียนชื่อถูกรึเปล่า เพราะว่ามาจากภาษาอังกฤษว่า luck ครับ
คู่นี้ ต้องมาเป็นคู่นะครับ คนเข็นชื่อ คุณนิพนธ์ ส่วนคนถูกเข็น ชื่อคุณแซม ครับ
คุณอ๊อด ครับ เป็นหนึ่งใน 2 ท่านที่ใช้ไม้เท้าครับ
น้องนัด ครับ เดี๋ยววันนี้จะเจอพี่ชายในทริปนี้ครับ
คุณเอ๋ ครับ เป็นอีกท่านที่เงียบที่สุดในงานครับ
คุณพงษ์ ครับ เดินช้าๆ แต่ชัวร์ครับ
คุณนุช ครับ ที่คอยประสานงานเรื่องต่างๆ ระหว่างอบรมครับ
ด้านหน้าคุณจิ๊บครับ คือคุณเดือน ที่พาเอาเหล็กมาด้วยครับ
คุณดาว ครับ พี่สาวคุณเดือน พาช่วยป้องกันคนเหล็กอย่างคุณเดือนครับ
คนซ้าย คุณตุ๊ก น้องสาวคนเล็กคุณปรีดา คนขวา คุณโหม่ง ที่ทำให้ทริปนี้ ฮากระจายครับ
คุณหมวย ครับ น้องสาวคนรองคุณปรีดา ฉายา เอทีเอ็มเคลื่อนที่ครับ ผู้ดูแลด้านการเงินให้กับโครงการ weBlog Camp 2009 คราวนี้ครับ
เสื้อแดงแรงฤทธิ์ตัวนี้ คุณแม่ คุณปรีดา ใส่มาตั้งแต่สมัยคุณปรีดายังเรียนมัธยมเลยครับ
ปิดท้ายด้วย คุณปรีดา และผู้ช่วย ที่เป็นทั้งขับรถด้วยครับ คุณไก่ นั่นเองรวมทั้งสิ้น 28 ชีวิต ที่ไปทริปนี้ครับ
แนะนำตัวครบแล้ว น้องต้องก็ขอตัวก่อนนะครับ จะได้ไปเตรียมบทความอื่นๆ ต่อนะครับ และน้องต้องก็ขอขอบคุณ คุณนุช นะครับ ที่อุตส่าห์วาดรูปน้องต้อง ออกมาให้ซะน่ารักเลยนะครับ ไม่อย่างนั้น ทุกท่านคงไม่ได้เห็นหน้าน้องต้อง แน่ๆ เลยครับ ท้ายของท้ายที่สุด น้องต้องก็ขอฝากลิงก์ภาพชุดต่างๆ มาด้านล่างเลยนะครับ
ขอบคุณมากนะครับ บายนะครับ
น้องต้อง
หนุ่มน้อยหัวฟูที่ยืนพนมมือน่ะ ใครกันหนอ วันที่ไปเที่ยวไม่เห็นเจอเลย ชื่ออะไรเหรอคะ
ตอบลบสวัสดีครับ น้องต้อง ไปกับคุณปรีดา ทุกที่เลยครับ แต่ไม่มีใครเห็นหรอกครับ ผมตัวเล็กมากครับ
ตอบลบสวัสดีครับทุกท่าน ดูท่าทางทุกคนสนุกกันมากนะครับ เห็นแต่ละคนเขียนกันแล้ว ผมมั่นใจว่าจบค่ายนี้แล้ว เมืองไทยคงมี blogger มากความสามารถ มาเขียนเนื้อหาดี ๆ ให้คนไทยอ่าน อีกเยอะทีเดียวครับ :)
ตอบลบเหนื่อยแต่สนุกค่ะ ขาดอุปกรณ์เสริมสำหรับคนพิการให้เท่าเทียมคนไม่พิการ เช่นรถโดยสารควรดัดแปลงทางลาดจากอุปกรณ์ที่หาง่ายไม่แพงจากช่างไทยที่มากความสามารถในการดัดแปลง เอกชนสามารถทำได้ดีเยี่ยมขนาดนี้ต้องยกย่องชมเชย ภาครัฐควรเข้ามาส่งเสริมสนับสนุนเรื่องสิ่งอำนวยความสะดวกให้คนพิการท่องเที่ยวอย่างมีความสุข โดยไม่ต้องไปตระเวนหลายแห่งทำให้เสียเงิน เสียเวลา มากมายตลอดจนทรัพยากรของประเทศในการเดินทางไปต่างประเทศ ภาคเอกชนที่ไม่มุ่งหากำไร การทุ่มเทแรงกายใจสร้างสิ่งมหัศจรรย์จากภาคเอกชน เปรียบได้เช่นเดียวกับการสร้างแหล่งท่องเที่ยวให้อนุชน คนรุ่นต่อไป ภูมิใจในความรู้ความสามารถของบรรพชนที่สร้างสิ่งดีๆ จากประวัติศาสตร์ เช่นพระที่นั่งศรีสรรเพ็ชร ซึ่งปัจจุบันของจริงไม่มีให้เห็นแล้ว การจำลองพระวิหารมาให้ชมได้เหมือนจริงมาก เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ไปแล้วคุ้มค่ากว่าการไปท่องเที่ยวต่างประเทศ ซึ่งค่าใช้จ่ายต่อคนสูงมาก ไม่สนุกเท่านี้ เพราะต่างภาษา วัฒนธรรม อาหารไม่อร่อยเท่าบ้านเรา เมืองโบราณมีอาหาร ขนมอร่อยหลายอย่าง ขนมที่อาจจะไม่มีให้เห็นแล้ว แต่ที่นี่มีจำหน่ายให้ลองทาน มีหลายอย่าง อยากไปอีกหลายๆ ครั้ง เพื่อชื่นชมความงามของสถานที่ซึ่งสะท้อนจิตใจที่ดีงามของเจ้าของและผู้สร้างสิ่งนี้ขึ้นมา คือ คุณเล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์
ตอบลบเจค่ะ
ผมเห็นด้วยกับคุณเจ เป็นอย่างยิ่ง ทั่เมืองโบราณมีจิตวิญญาณของผู้ริเริ่มอยู่ ทำให้ผมอยากให้การมาทัศนศึกษา ในโครงการ weBlog Camp 2009 ควรมาที่เมืองโบราณ และยังหวังลึกๆ อีกว่า จะพอเป็นแรงบันดาลใจ ให้อีกหลายๆ ท่าน ได้กลับมาเยี่ยมเยือนที่เมืองโบราณอีก
ตอบลบขอบคุณครับ
ปรีดา ลิ้มนนทกุล